Göğsüm bulutlu Şiiri - Zeynep Yılmaz 4

Tam göğsümün boşluğunda sızan sisli bir havadan ibaretsin,
bazen buğulu, bazen kör ve çoğu zaman bir kayboluş.
Bir iç çekiş gibi bir ah gelir bin ah' larla gidersin.
dilsizim, sağırım konuşamam seni susarım söyleyemem adını.
Ürkek yüreğine yaralı gözlerine dokunamam içine işleyemem artık aşkımı paslanmış kalbime ağır gelir.
Kelimeler de susar sevgilim
lügatimdan adını toparlayamam artık.

Sisler de dağılır sevgilim;
buğulansa da yüreğim, içime akıttığım gözyaşımın zehri boldur,
sağanak bir yağmura tutulur gidersin.

Benimde içimin sıkıldığı nursuz karanlık gecelerimin sabahında güneşler doğdu,
hiçbir güneş senin karanlığına boyun eğdiremedi...
Ve büyük bir ihanetin uyanışı yankılanır ruhumda.