Göğe Yorum Şiiri - Kağan İşçen

bu sessizliğin dışarısı geçmiş zamanlı
güneşi yaşlanmış olsa da yepyeni şefkatli
uzakları tanıyan arabalarda aklım
anneleri balkonlarda çocuklara kıskankanç
sokak satıcılarının eşliğinde geçiyor ömrüm
yaşıyorum diyorum en azından yaşıyorum
ömrün içini boş patırtılarla doldurmuyorum...

yalancıktan bir çekişme olarak gördümse de aşkı
gıptayla baktığım bir arkadaşlık olmadı hiç
yalnızlığımla övünmedim evlere odalara kapanıp
perdenin ucundan görünen mahallelerde sohbetim eksik
alçak damlı umutlara üşüşen aydınlığını seviyorum
umut...

soluk yağmurlarda gülüşü erken samimi
bu heyecanın uyku ertelemeleri bitimsiz
kuşların doyulması imkansız esrik kanat çırpışlarında
mahçup misafirliklere vefalı hafızam
kalender demli çay buğularıyla kader birliği içinde
öylece terbiyeli seviyorum ellerinin dostluk sunuşunu
kapının akarsu gibi ferah açılışını
terli ve susuz çocuk hüzünlerime
inatsız uzanacağım o yeşilliğe seninle
nazsız ilk defa yanımda olacaksın
düşünme
sadece gökyüzünü yorumla...