Gözyaşı yanaktan süzülürken taşa dönüşür,
atılmak için zalimlerin alnıçatına!
İnsanlık, kayıp bir duygu... Ne kadar ayıp;
"Her nefis ölümü tadacaktır" deyip
hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaya yaslanmak!
Oysa dünya tarlasından koparılan
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta