Göçüğün altında kaldık Şiiri - Halil Aydın

GÖÇÜĞÜN ALTINDA KALDIK
Boşuna değil her an, he dakika seni hatırlayışım
Boşuna değil her akşam içimde bir gariplik duygusu çökmesi
Bu gözyaşları bu feryatlar boşuna değil
Elleri kolları bağlı çaresiz bir köşede oturmaları boşuna değil
Sanki Hiroşima’ya atılmış atom bombası gibi her taraf yıkılmış
Sıkıntılarım, dalıp gidişim ve içimin kararması boşuna değil
Her taraf çadır, kar yığını gibi
Yalın ayaklı çocuklar
Kar, tipi, yağmur ve bora
Çadır derme çatma bu insanlar
Kışta kıyamette nasıl yatacaklar
Uyku tutar’ım? Acaba gözleri
Ne yiyecekler, nasıl beslenecekler
Ya tuvaletler, doğal ihtiyaçlarını nasıl giderecekler
Sanki bir gaz lambası gibiyim camı çatlamış is bağlamış ışığı sönük
Her şey birlik beraberlikle güzelmiş inan
Suyu kesilmiş bir çeşme gibi her taraf
Hani aylarca yıkanamasın
Yemeklerini yapamasın bulaşıkların kokar
Kalırsın öylesine bir can sıkıntısıyla
İçin içine sığmaz kabul edemesin ama
Başa gelen çekilirmiş,
Gel birde çekene sor, neler anlatır sana
Sen ağlama San’da için kararır zor tutarsın gözyaşını
Yılarca çalışıp çabalayıp bir yuva kurarsın ya
İçindekiler çil tavuk yavrusu düşerlerse sokağa
Nasıl girer gözlerine uykular
İnanın bu kadar acı gözyaşı boşuna değil
Felaket sanıldığından çok daha fazla
Artık bu kadar yükün altından kalkıp doğrulmak
Belki yıllar alacak, belki görmek nasip olmayacak
Toplum olarak hep beraber göçüğün altında kaldık
Kurtaracak irade menfaat peşinde
Bir taraftan korana, bir taraftan deprem felaketi
Yeni nesil eğitiminden mahrum kaldı,
Geleceğimizi zor günler bekliyor..
HALİL AYDIN (Sizden biri )