Göçten Sonra Şiiri - Şahbettin Uluat

I
Dünyamızı değiştik; gün bitti, gece şimdi,
Cüceler birer devdir, devler de cüce şimdi,
Yaşarken gerçek bilip peşinden koştuğumuz,
O yüzlerce ışıltı birer bilmece şimdi.

II
O alemde çok fazla kapı vardı çalacak.
Çok fazla alan vardı, postu serip kalacak.
Türlü ortamlar bulduk, gezdik, tozduk, yaşadık,
Bilmedik, bir kapıyla bin kapı kapanacak.

III
Meğer ne çok tabloda birer imge olmuşuz,
Bulurken yitirmişiz, yitirirken bulmuşuz,
İyi kötü biliriz bizler birbirimizi,
Gerçek gibi inanıp ne çok hayal kurmuşuz.

IV
Alem yoksul bilirdi, gerçek zengin onlarmış,
Lisan-ı halleriyle, hak ders anlatanlarmış,
Vicdan, inanç, empati kapısında gezenler,
Onları tanır, bilir, derslerini anlarmış.

V
Uzun ömürler bitti, gün başka, alem başka,
Beyler amele şimdi, sabreden çıktı köşke,
Şükredip sevinenler yok mu, var elbet, pek çok,
Ama ondan fazlası hep keşke der, ah keşke.

VI
Suyuyla, ateşiyle, rüzgârıyla tanıştık,
Yeşil baharlarıyla, kış, karıyla tanıştık,
Ya uyanıktık yattık, ya rüyaydı uyandık,
O ölümlü dünyayı öz vatan anlamıştık.

VII
Yetim, yoksul hakkını ordan burdan çırpanlar,
Çalışanın rızkını sağdan soldan kırpanlar,
Her gündüzün gecesi var ve herkes biliyor,
Günü gelmiş, çıkmaz mı önünüze tırpanlar?

VIII
Bomba, silah üretip, kullanıp yıkmıştınız,
Nice mazlum yüreği, pek çok can yakmıştınız.
Ah ve beddualarla kahrolmak günü bu gün,
Cellatlık yapa yapa zirveye çıkmıştınız.

IX
Para, rüşvet, hileyle burda da kapı açın,
Kaptı kaçtıcı beyler, burda da kapın, kaçın.
Hesabını ödeyin topladıklarınızın,
Dünyada başınızdan eksilmeyen o taçın.

X
Bir sır kapısındaydık, yol bulup açamadık.
Engeller çok fazlaydı, çoğumuz geçemedik.
Kısa çöp uzun çöpten hakkını alıyorken.
Sıratın üzerinden kuş olup uçamadık.

12.10.2011 23.45