Göçmen Şarkılara Pusulasızım

Ağzını bala çalmış
Beton binalar arasında sıkışıp kalmış bu kenti
Peşpeşe birbirine destek dayayan koltuk çıkmalarının tedavülüyle
Bozuk para gibi akçeli işlerin elaltı merkezi kazara
Adım aralıkları iyce ilerlemiş sayrılar benzeri barksız ve bucaksız
Caddeboyları birbirine baskın veren devasanın
Darmadağınıklığını toparlamaya çalışırken ben bu kenti
Eski bir postahane çarşısıdır, gelmişten geçmişten birbirine yollanan
Ve bir fırıncının gece mesaisinde ocağı yakıp
Ekmeğine zahmet yorduğu
Oldukça kendine geç kalmış bir zamandır bastona binmiş
Iki büklüm eğrilerden öğününü doğrultan gündüzü
Tarihsiz ertelere bıraktığı
Kesede meçhul, hatırda zeval
Bankalar, mobilyacılar, evcil hayvan satıcıları, mutfak malzemecileri
Ve herbir köşede mağazabaşı pilakalanış şaıkınlık
Daha ismini cismini sayamadıklarımlarla
Mesela manavlar, modacılar,acentalar..ajanslar..
Son mücevher taşını parlatıyor gibiler, ay ışığından kuponlanıp
Ve kuyusunu kazarcasına karanlığa volta kıran hızlı başdönmelerin
Kimselerin yokluğunu gözaltına almış hüzünlü rengiyle
Ne bileyim hani,
Hemencecik kendinden geçip zaman
Fısıltıyla doloşan rüzgarın sesine sığınmış, ocağı kurcalanmış küllerde böyle
Haraben kazara..
Dudakta acı tatlar bırakan ekspres bir trenin
Mokkasınca esmer kadın zihnimde yerettiği kıvamından italyan
İsmi manolya olacak ağaçların bahar tazesi miydi ne..?
Mermer merdivenli sokak başlarını tutan göçmen şarkıları gibi soluksuz
Buranın kederine haldaş olmuşum da sanki
Birazdan öte gezgin bir keman sesi
Pusulasızım

Seyfi Karaca..Şubat / 10