Hüzün yüklü gemiler geçerken,
Gönlümün uçsuz bucaksız Limalarından.
Gözyaşlarım ummana karıştı,
Yalnızlık çöktü göçebe yüreğime.
Açık yaralarıma tuz bastım,
Acımı çoğaltsın canımı yaksın diye.
Güvercin ayağına bağladım umutlarımı,
Yalnızlık çöktü göçebe yüreğime.
Kimsesiz bir çocuğun çığlıklarına karıştı,
Sensizliği bağıran çığlıklarım.
Umutlarım özlemlerin tükendi birer birer,
Yalnızlık çöktü göçebe yüreğime.
Kokun bile olmadı bende,
Elimde, tekrar tekrar okunmuş bir kitap,
Hüzün ve ayrılıklar içinde gidiyorum artık,
Mahzun kalan bu göçebe yüreğimle.
DENİZ
09.09.2009
Kayıt Tarihi : 8.8.2010 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!