Göçebe Sevdalar Şiiri - Elif Eylül 2

Yitirilmiş zamanlarda,
Körpe umutlar uçurdum sonsuz mavilere.
Mahrem sevgiler akıttım yüreğimden,yüreğine.
İçimin dehlizlerinde sızlayarak büyüdü isyanlarım.
Boşlukta yankılandı yürek haykırışlarım.
Hayalin, kör kurşunuydu gecemin
Vuruldum!
Apansız, kırık bir düşe tutundum…

Yalnızlığımın en demli zamanlarında,
Hüznünle sarmaladım kırık düşlerimi
Diz durup eğilirken yüreğim, isyanlarım avuçlarımda
Sevdam şiir olup, doludizgin koştu satırlarla sana..

Yarım bir tebessümdü adını anmak dudaklarımda
Kirli bir iç çekişti yokluğunda nefes almak
Anlamsız bir çırpınıştı, göçebe bir yürekte demir atmak
Ve değersiz bir dokunuştu, dikene rağmen
Kanatacağını bile bile güle uzanmak..

Sonunda anlamını yitirdi şiirler, kırık bir hayalde…
Kapılar kapandı, perdeler çekildi son demde
Yeni iklimlere kanat açtı göçebe sevdalar….

Hiç üç elma düşmedi masalın sonunda.
Kimse ermedi muradına
Bir düş kırıklığıydı
Kalan avuçlarımda…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI