İzzet Bilici - Göçe doymaz bir ufuk bu, ...

Aniden kendimi bir trende uyurken buluyorum. Yşadığın kente nasıl geldiğimi, bir bankın üstünde seni nasıl beklediğimi görüyorum. Sonra kendimi kâinatın en çıkmaz yerinde kaybediyorum hebhınark. Bir daha kendimi bulma zahmetine giremiyorum

Yine balık yakalıyorlar, yine şarkı söylüyorlar
Sohbet ediyorlar sahil boyu
Hiçbiri anlamıyor seni
Kendi rızkını arıyorlar söz öbeklerinde
Kül toplayan bendim