Göç Yolları Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Takılırız göc yolarına,
Ellerimiz ayaklarımız,
Cöl sıcagında.
Sormazlar gözlerimizi,
Hali nicedir...
..
Takılırız göc yolarına,
Hesabımızı soran olmaz,
Olsa da anlamaz,
Ve gideriz biz göç yollarına...
..
Gözlerimizi asarlar vahalara,
Bir damlaya hasret koyarlar,
Kapıları calınır yüreğimizin,
Sanırlar ki;
Sesimiz yoktur bizim...
..
Takılırız göc yollarına,
Kervanlar gelir,
Hayallerimizden...

Her bir sırtta bin ömür,
Kilimlere bezenmis,
Heybedir hayatlar...

Kücüğünden,
Büyüğünden bin yürek...

Oy yollarına geldigim,
Hangi nakısta gizlisin ha!
Hangi renge yoldas oldun!
Sarı senmisin!
Kırmızı!
Mavimisin yoksa!
İlmeğin yüreğim de,
Çöz gayrı açılayım dünyana...
..
Çöl yollarında on göz,
Biri bende,
Biri aya esir,
Bir sevgili bekler,
Biri yalansız dünya,
Bir ask'a merhem,
Biri yürek yangını,
Biri selamsız,
Biri sevdasız,
Bir kelamsız,
Bir düşsüz,
Biri hancı,
Biri bagcı,
İkisi gölgeye kalmıs,
Anlamazmış...

Kervanlar
Günün batımına neden gider?
..
Baska yol bilmezler...

saydık; ağır ağır iki olmadı yalnızlığımız...

9 tem.2003 Usta Erol PARLAK'ın göç yolları adlı enstrümantel parçasından esinlenilmiştir. saygılarımla