Göç Yangını Şiiri - Arzu Tanrıdağı

Biliyordum,
İnce bir çizgiyle ayrıldığını,
Öykümüzün,
Bazen ince bir sızı gibi akıyor zaman,
Karanfil kokulu bir akşamın,
Hüzün yağan ikliminde,
En nadide çiçeğine dönüşüyor,
Burnumda tütüyorsun,
Kuş cıvıltısına ayan karanlıkta.
Bulutlar yorgun argın göç ederken,
Göğün tükenmezliğinde
Hayatı sorguluyorum.
Yaşam ile ölüm arasında gidip gelen,
O anlam karmaşasını
Bir kalıba sığdırmaya çalışıyorken;
Anılar birer birer diriliyor hafızalımda.
Kuyumun içerisinde hapsolmuş bedenim,
Öylesine karanlık ve derin.
Ansızın diriliyorum,
İçimden yeniden doğarak,
Göğe yükseliyorum…