Bir 'Dersim`i' terk edince yalnız kaldım.
Birde seni........
Gözlerinin derin maviliğinde kaybolacağım diye
Dört duvar korkularımın içine hapsettim kendimi.
Şimdi ise her gün doğumu martılar
Çığlık atarak duyururlar denizlere yakınlığımı......
Sanma ki kayıp zamanları es geçiyorum.
Damla damla birikir yüreğimde.
Varıp Munzur`un kıyısına konduğumda...
Kızıl bir selam vereceğim.
Çocukluğumun karanfil yürekli kahramanlarına...
..................................................Aygün Uğur`lara
Kayıt Tarihi : 19.9.2009 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşamı ölümüne seven karanfil yürekliler vardı....
Oy Dersim!
Zulümün kenti Dersim.
Adını anmak ne büyük suçtur
Senin için ölmek kolay
Asıl ölüm, geride kalanlara korkunçtur.
Seninle ne var olduk, ne yalanız,
Ne bir olduk ne Kalan’ız
Ey koca Munzur!...
Boynu bükük durma
İçinden nasıl geliyorsa öyle dur.
Şu Dersim’in çığlığını götür,
Okyanuslara duyur
tebrikler yüreğinize, kaleminize sağlık,
selam dersimin güzel düşünen güzel bakan insanına oldukca hasret kokan dizeler
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (4)