Göç şehri Şiiri - Mehmet Sani Özel

Gün özene bezene özüme işledi
Siftahına seni sayıyorum, insan diye
Hayallerimde üzengisiz bindiğim küheylandı
Dün cavlandı, amuda kalkarak parçalı bulutlu havaya
Bir şeylerin kokusunu almışçasına sanki
Belinden bıkından heba ederek
Uzun uzadıya kişnedi..,

İlahi bir metafor un içinden geçiyorduk
Çiy bulutları metal tenleri öpmek için seçiyordu
Husule gelmemiş olaylar kendi apansız lığında
Tabiat kurallarına harfiyen uyacağına ant içiyordu
İhtiram parçacıkları, köhnelere dökülmüş
Ve bıçkı deresinde asırlık ağaçlar ki,
Ne kadar ağzı keskin testere varsa
Görmezlikten gelerek ormanı
Çölü istikamet seçiyordu..,

Altına hücum kuvvetleri
Altından ırmaklar akan beldeleri terk ederek
Altında tuzaklar kurulu araziyi mesken seçiyordu
Sen şimdi elinde nanegillerden bir tutam tere ile
Fizan da bir İstanbul hayal edebilir misin?
Cılız çıktı doğrucunun sesi o merhalede
Ve göç şehri nefes almaya devam etti
Binlerce yıllık hayat, bir lalede..,

Sürüp gitti.,
Sürünerek geçtiğim yolların sırrı
Cephe gerisi ve siper arkası vatan aşkı
Harlandığımda içimi serinleten memleket özlemi
Hepsi hayat emaresi, hepsi bir damla suda
Benimdir hepsine de selam olsun
Yurdumdaki kuşa kurda..,

Ey davulcu.,
Türkmen soylu burma bıyıklı yiğit
Yörük düğününde ökçeler yere vurmalı
“Zurnanın zırt dediği yer! ” her neresi varsa
Çomağı ha göne ha kasnağa vur, vur da
Dost düşman gaydamızı dinlesin
Bizi bilen bilir., Var git!
Bilmek istemeyenler
Varsın bilmesin..,
...

28.08.2007