Kara bir sevdadır göç mevsimi
Ayak yalın, gözler kısık, toprak suskun
Sevdası bütün evrene yayılır
Kanatları yorgun göçmen kuşların
Göç eder her canlı her fikir değişir
Değişmeyen tek bir şey vardır
Göç mevsiminin çocukları
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
