Göç (İsmail Haydar Aksoy)

Islak kaldırımlarında yürüdük büyük kentin
Daracık sokaklarında saçlarımızdan süzüldü yağmur
Yel önümüzde yeni doğmuş bir tay
Ardımızda yitirilmiş onca umut

Üşümüş ellerimizi güneşe doğru uzattık
Mosmorlardı / sıcacıktı

Irmağı geçtik ter içinde
Kadınlar meşeden yapılmış taçlar taktılar
Güneşten yanmış alınlarımıza
Sonra kutsadılar sıcak öpüşlerle

Yola koyulduk yeniden

Leş kargaları dönendi durdu tepemizde
Ama biz ölmeyecektik!

Çakıl taşları topladık nehir boyunca
Atları sevdik durduk
Yakardık güneşe koyaklarda
Ve özledik durduk doru kısrakları
Kırlangıç kanatları gördük yamaçları aştıkça
Sevindik babaları eve dönen çocuklar gibi

Ekmek getirdiler gömütlerimize
Titrek bir duyguyla acıdılar bize
Ellerini uzattılar boşluğa doğru
Çürümüş kemiklerimizi tuttular babacan bir sevinçle

Leş kargaları dönendi durdu tepemizde
Ama biz ölmeyecektik!