Göç Hüzünleri Şiiri - Gülriz Gülin

Yolcusuz yollar bilirim
Sonsuzluğun bittiği yerde başlayan
Ruhtan ruha giden yollar
İnce bir hüzünle kıvrılır
Şehir yine örtünür geceyi
Vakit ölüm uykusunda
Kırlangıç ormanlarına gitti ay
Mehtapsız gece ne karanlık
Hasretin gurbeti soğuk üşütür
Üşür güneşini yitiren bahar
Zor sevda göçüdür bu sürgün
Dil suskun, kalp küskün
Bırakma beni vefalı dostum hüzün
Bu acıyı nasıl anlatmalı tek heced
..........
..........