Acınası gülüşünün taçsız yükselişlerinde kayboldu
Çamurdan ve topraktan yaratılan aciz bedenin
Ruhunun siyah incileri yağmurlara öykünen gözyaşlarında prangalaştı
Gözlerinin derin ezikleri sürçtü
Yalnızlığının ışıldayan ayak izlerine
Göğünün bile unuttuğu ucube bir uçurumun kenarına gömüldü mutluluğun
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma