Acınası gülüşünün taçsız yükselişlerinde kayboldu
Çamurdan ve topraktan yaratılan aciz bedenin
Ruhunun siyah incileri yağmurlara öykünen gözyaşlarında prangalaştı
Gözlerinin derin ezikleri sürçtü
Yalnızlığının ışıldayan ayak izlerine
Göğünün bile unuttuğu ucube bir uçurumun kenarına gömüldü mutluluğun
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
