Taşınır gideriz,
Bir hayalin ardında,
Bir rüzgarın önünde,
Ya da
Okuyan çocuklarımızın peşinden,
Büyük şehirlere.
Evlerimizin
Ve yaşamlarımızın
Yönünü,
Katını,
Planını değiştiririz.
Huzur kristalleşirken
Ele güne karşı
Çoğu daha sıcak
Evlerimizin pencerelerinde,
Üşür dururuz,
Evin içinde,
Kendi içimizde,
Gizliden, gizliden.
Ne her gün konuştuğumuz insanlar vardır artık,
Ne her gün oturduğumuz
Kahvehaneler.
12.09.2012
14.00
Kayıt Tarihi : 13.9.2012 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/13/goc-202.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!