Sağımdan solumdan çekiştirip dururken beni kendine sevmek
Bir kalem ellerimde ille beni aşka yaz diye müstesna
Dağılıp dökülüyor hayatın her yanına cümleler
Kimi zaman da o içtiği coşkun sarhoşlukta sızıp kalan edat zarf
Vurgulu vurgusuz nokta ve imlayı kolaçan ederek
Varsam uyandırsan zebanisi sanacaklar uyandıranı
Varsam dalıp gittikleri düşlerde güzel esen çiçekler
Neme lazım...varsın nasıl biliyorsa herşey sevmek kabulünden öylece kalsın
Neme lazım o delilikle daha da güzelleşiyorsa
Sevenin halından
Sevdirenin yolundan
Ahadır dediğinden olsun aşk herkimeyse....
Ban devriyesini zati devran gezmekteyim
Dedirtircesine
Seyfi Karaca.......Ocak / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 5.1.2011 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)