Gizlilik Esası Şiiri - Emir El

Kısa boşluklu yaşamın seks perdelerinde savrulurken ön tarafında deniz aynı zamanda bakılmayan tarafında da hüzün fırtınaları koparken bir bakmışım geldiğim yerin kıskacında sıkışık kalmışım. Ne kadar da garip geliyordu bekleyişim ne kadar da garipti bekleyişimdeki süzülüş.Kendimi satmayı geçtim ruhumun dizginlerine bozuk bir kelepçe takmayı başarmayı nasıl başarmıştım doğumumla birlikte attığım özgürlük çığlıklarından oluşan orduma.Savunmasız ve zayıf bir anımda yakalandım sanırım bu boşlukta sıkışık kalbimin derinine.Boğulmaya doğru süzülürken akıntının ters yönünün olmadığı bu çukurdan çıkmanın yolu basitti ;daha kucuk veya derin önemi olmayabn başka çukur.Sevemedim işte.Ona aşık olduktan ve ulaşamadıktan sonra sevemedim hayatı.Ondan sonra başladı her şey.Gerçekten aşk mıydı bu duygular yoksa kapısında güvenlik kamerası olan bir buhranın sefil yanılgısı mıydı?