Gizli Öznem Şiiri - Derin Akkurt

Hiç bir şey tesadüf değil.
Sen benim imtihanım oldun.
Canım kolay kolay yanmaz benim
ama bu defa içten içe kanıyorum.
Kokuşmuş düşünceler zihnimi bulandırıyor.
Nasıl bir karakter kapsar bu üç boyutlu duyguları?
Kelime dağarcığım yetersiz anlatmaya.
Bildiğim bariz yollar siliniyor varlığında.
Birbirine düğümleniyor kimlikler.
Mutluluk salgılamıyor zayıf düşmüş cüzzam hayallerim
Elini bile tutamam. En iyisi hiç uzatma ellerini.
Uzak dur! Bulaşma bana!
Benimle birlikte güneş görmeyen mağaralarda hapsolursun. Sürüden ayrılmak zorunda kalırsın.
İçin burkulur. Benim gibi kendi içinde kaybolursun.

Ben seni dörde bölüp saklamıştım kalbimde.
Gizli öznem... Hak ettiğin değeri verirken,
kendimi hep suçlu hissetim.
Bu yaşadığım yaman çelişkiden sen ne anlarsın ki...
Kelimelerini tükettim sevginin.
Sevmenin tek bir şekli mi var?
Ben kendimce sevemez miydim seni?
Kimseyi incitmedim, kırmadım bile isteye...
Zararsız, kendi halimde sevdim seni.
Yüzleşemediğim korkular içimde kök salarken,
senin üzerine düşmekten bir türlü vazgeçemedim.

Yaralarına pansuman olduğumu bilerek
kanına bulandım. Yaraların kabuk bağlarken,
iyileşirken, ben nazarında yok oldum.
Gerçek ile hayal birbirine karıştı.
Dışarıdan kendime bakmaya takatım kalmadı.
Büyük düşlerin kırıkları büyük olur...
Senin de izin kalacak mutlaka.
Hiç bir şey söyleme! Sen havadan sudan,
ondan bundan konuştukça canımı yakıyorsun.
Kendimi ateşe atmaya gücüm yok.
Bu defa çok farklı... Tarifi imkansız olsa da
başkaları hakkında sarf ettiğin sözler beni üzüyor.
Hakkım olmadığını bile bile haddimi aşıyorum.

Yeni hikayene manidar bir başlık at.
Anladım ve kabullendim artık!
Çok fazla anlam yükleyen,
kendini boş yere hırpalayan,
zehirli bir iple bağlı olan benim sana.
Sen bana fazlasın...
İçimdeki özlemin bir gün söner elbet.
Düzeni bozup alışkanlığından kurtarıyorum seni.
Sen beni bana bırakırken, durmam gerektiğini anladım.
Koca bir kayadan elimde kalan kırmızıya çalan
ufacık bir çakıl taşı. Gizli öznem...
Bir tek onu alıyorum yanıma senden giderken...
Bir de yolumu aydınlatan sözlerini...