İlham, ben beklemem, ilham ihtiyacı çekmeyiz;
Kafamı döndürdüğümde diğer tarafa.
Ama yine uğurböceğine ben, ben selam veririm:
Evet şiir yazılır kendine, sen yazarsın;
Kendin için yazarsın ve bundan büyük zevk alırsın.
Fakat, bu demek değildir;
“çekmeyiz ilham ihtiyacı, biz:
İçimizde sakladığımız bir “biz”.
Evet, şair kendisi yazar şiiri;
Paylaşmak için, diğer yaşayanlarla, şiiri.
‘Ben yazıyorum’ demek, ‘sen de okuyorsun’ demek.
Yazıyorsun kafanda demek?
Senin evet, böyle, birey’ine önem verilir.
Senin özgürlüğün, senin için, senden çok,
Sana iade edilir, seni güçlendirilir.
Sonra meydana gelen bütün’de zaten anlarsın;
Değil ‘ilham beklemeyen’,
‘ilhamın kendisi olmayan ben’ -
Onu, ‘dört bir kulaç gözetebilen ben’
- Sen’den, hiç de ayrı değilmişim bütün’den.
Ve toplumsal yazıyorum diye yazan bir kişi,
Palavra atsa ve kuru sıkı sıksa da;
Tek kendisi için yazdığını söyleyen:
Haklıdır da bunların her ikisi de.
Ama bir vakit geldiğinde
Başkaları için yazmamaya başlar, onlar da …
: Zaten (ama) kendileri için yazıyorken;
zaten, senin için yazıyorken;
(Ve fakat tek senin için yazıyorken!)
Zaten yazıyorken kendisinden,
kendisi için zaten yazmıyorken!
Böylesine gururla yoğrulmuşken! Büyük bir kendini tanımazlık;
(Gizli özne ihtiyacı çekmemek, ayrı bir mütevazılık eşiği de gösterebilir,
Yakın veya uzak çevren’e…) Kendini ihraç eden kendisinden, sen’de;
Sen orada kendini bulurken, kendisini keşfeder senin içinde.
Güzel, bak bu güzel: ne var;
Tarz sahibi olacağım diye, ‘gizemli özneler katarı’
Sen istediğinde; dönüp bakmalısın bazen aynaya,
Saçın şekilli taranmadığında pek. (Ve bunun vaktini asla sormamalısın
Vaktinden çaldığın, ‘gayret etmediğin kişi’ye o halde.)
‘En büyük tarz yaratan bir modaya uymayan’;
Aldığında kendini tecrit’e; takım uyumunu sattı dendiğinde:
O, uyur.. da; ancak, düş’ünde büyür, bir milletin içinde
Ve yine de kendisini şekillendirenlere teşekkürünü sunar
Ve verimli kılar bir toprak parçasını, yine de.
Giz’in içinde gizli özne ihtiyacı çekmemek,
Zor başarılan -alay edilen, gizliden gizliye- bir tarz ise;
Sen kalabilirsin kendi batağının öbeğinde
Ve sınırlı bir koridor sahanlığına sahip,
Yüzersin ya da uçarsın sadece.
Kayıt Tarihi : 22.2.2005 03:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Akça](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/22/gizli-ozne-ihtiyaci-cekmemek.jpg)
Akın,sanıyorum tüm şairler Giz'in içinde dolanır..
gizli özne ihtiyacı çekmemek...
:))....çok haklısın
Zor başarılan -alay edilen, gizliden gizliye- bir tarz ise;
Sen kalabilirsin kendi batağının öbeğinde
Ve sınırlı bir koridor sahanlığına sahip,
Yüzersin ya da uçarsın sadece.
Akın,şiirinin ilk dörtlüklerinde duygularını karmaşık anlatsan da ,anlayan anlıyor dediklerini...
Sen,şiir tarzınla özel bir şair,güzel yüreğinle de değerli bir insansın..
arada seni anlamadan okuyanlar da olacak elbet...
bunu hepimiz yaşıyoruz.
şiir yazılır ,şairin içinden gelen özel bir nedenle ya da belli bir çabanın akışıyla...
şiir paylaşılır,yorumlanır ama anlamsızca tahrik ve kabalık sadece kötü okuyucuya aitttir.
Sen yazmaya devam et Akın,senin varlığın yeter..
sevgiler.
Resmi kendin için yaparsın ama şiiri kendin için yazmazsın,yazdığını iddia ediyorsan çek şiirlerini antolojiden veya kitabın varsa topla,veya uğraşma kitap basmak için.
TÜM YORUMLAR (3)