Gerçekten hayret ediyorum, dostlarıma ne oldu?
Ben karanlıktaydım,ama onlar ortada yoktu.
Koşuşuyordum şu dos'tan bu dosta ama nafile,
Tek,tek kapılar suratıma kapanıyordu; Doslarım kaçıyordu benden,
Ben'se onlara doğru koşuşuyordum inadına ne fayda.......
Karanlığın ortasında kala kalmıştım artık güneş açmayacakmıydı:
Bana elleri uzanmıyordu doslarımın oysa onlar aydınlıkta yanımdaydılar,
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta