Susmalar toplamışım, konuşmalar yerine, dilim yoksulluk. Açlığından kalbimin sabırsızlığı… Yaşantı dışarı, yıldızsaatlerimde, ka/na/yanlar insanlığıydı dünyamın. Kimsenin yerine koyamadım kendimi. Emdim acılarını yaralı kuşların ve yokuşların. Şehirde nelere çarpar, başakları okşayan rüzgâr? Kılıcı buldunuz da kalkanı buldum. Hangi utançtan ki saklanıyorum? Köyümden kovdunuz da yalanı buldum. Yılanı saklayan çayırlardan öğrendim de itiraflarımda gizledim yalanlarımı. Gülünç görünmenin utancını sakladım korkunçluğuma. Ne zaman aşağılamadınız ki hayat adına? Susmalar topluyorum dilim yoksulluk. Terk edişine ağlayarak sakladım, seni sevmediğimi. Hala kapanmadı vicdanımın hıçkırışları. Anılar çoktan bozuldu sevdiğim. Hala keşfedilemedi dündondurucuları.
14.09.2007 www.art-arinim.com
Kayıt Tarihi : 13.1.2008 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Harika bir anlatım,yürekte ezikliklere isyanlar var dizelerde.kalemin yüreğin susmasın tam puan asıldı panonuza tebrikler haftanın şairine,barşarılar.
Final harika.
Çoktandır böylesine güzel bir düzyazı okumamuştım İhsan bey...
Emeğinize sağlık.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (3)