Gizli Akroştiş
dudaklarımın en son sözü kadar anlamlı artık
tümüyle hayat
aklımın güz aydınlığı
sildim tüm mevsimleri penceremden
yalnız senin Eylül'ündeyim fidanlı
güneş boylu sesine koşmaya çarçabucak
hevesli
ipek mavisi bir bayramlık gibi
kuşanıyorum her gece
sesinin tınısını hüznüme
adını söylemeye kıyamadığım
uğur böceğim
sensin bu şiirimdeki
tek dileğim...
'samimiyetine kandığım suya anlattığımsın
taa içimde
göğsümde
sesinin yangın kesikleriyle
dalgasına kapıldığım...
yakamozundaki
hoyrat çığlıklı
hasret derinliğine bir şiir bıraktım
resminde bana gülücükler ayırmışsın
saçlarının omzuna
vakur bir pınar gibi dökülüşünden belli
kekik tadında...
iğde edalı bakışlım...'
ölüşümün artığı mecnun
sevişimin artığı çöl...
Kayıt Tarihi : 10.10.2009 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/10/gizli-akrostis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!