İstemeyiz keşke olmasındı,
Ama çıka gelir, umarsızca,
Kurşun gibi, yönsüz amansız,
Ama delip geçmez hiç bir zaman,
ZAMANA BIRAKMAK, İŞİNE GELİR.
Sindire sindire nufus eder,
Hayatına hayallerine heveslerine
HER ŞEYİNE...
Artık alışırsın bu vazgeçiriciye,
OFFfff...!
Terzilere, saraçlara taş çıkarır kılıf uydurma ustalığın,
Kimse görmesindi, bilmesindi,
Tuz ekmesindi,
YİNE AZ(dır)MASINDI durup dururken,
OY Ki OYyyyy..!
SUSMAK çareSİZlikten başka ne ki..?
Sıktıkça dişini, ısırdıkca dilini dudağını,
DAHA AŞAĞILARA ÇEKİLİRSİN.. 😥😥
Anladım, bildim, öğrendim, inandım,
İÇİME İYİCE SİNDİRDİM..
Sevgili HAYAT ÖĞRETMENİM. 😥
YARALARIMI BUYURDUĞUN GİBİ
Sarıp sarmaladım.
İYİCE içime GİZLEDİM.. 😥
ÖZ ve CAN
Özcan Kurt
Kayıt Tarihi : 15.11.2022 22:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!