Gizlediğin Çocuk Şiiri - Onur Yiğit Aras

Bana değil,
Kendine örüyordun hep duvarlarını.
Ben o duvarları kırmak için değil,
İçerideki çocuğu görmeye gelmiştim.

Konuşurken gözlerin kaçıyordu,
Sesin büyüyüp küçülüyordu.
Bir yanın güçlü görünmek isterken,
Öteki yanın küçük bir çocuk gibi köşeye sıkışmıştı.

Söylediklerin acıtmadı beni,
Sustukların yaraladı en çok.
Çünkü sustuklarında
En çok bağıran sen oluyordun.

O gün kalbini bana açtığında,
İçimdeki tüm şüpheler durdu.
Seni sevmek,
Korkularınla beraberdi ve ben bunu seçtim.