Gizin Şiiri - Cevdet Dino

Duvarda beliren bir çizgi,
Anlamlı- anlamsız nüveler anımsatırken bana
Sen yine çekiliyorsun köşene,
Kulaklarında “kuşum! ” ninnisiyle
Tenhaya, en son gizine…
Bazen çekingen dalarken gözlerine,
Korkuyorum;
Ellerinle bir parça hüzün uzatacak:
“Al bu senin için diyeceksin.”
Tenhaya çekilirken kalbinin ibreleri,
Bir anda gözlerim arıyor
Seni;
En son gizinde
Bulmak için bütün masumiyetinle…
Söylemeye tutulan dilimi,
Isırıyor katil dişlerim,
Dizginlensin,
Beklesin o anı,
En son gizine çekilmeni…
Bir de;
Şu gönlüme söz geçirebilsem
Kendi ezgilerini
Saklasın;
Bir başka bahara
Bir başka rüzgarda
Tufana tekrar yelken açtığımız ana…
Ama
İçimdeki terennümleri
Bir de
Sana söyleyebilsem
Sen çekiliverirken
En son gizine…