İki saatlik yolculuk çekilmiyor, boş boş otururken
Çekilmiyor her gün belediye otobüslerinde,
Başkaları, güzel gözlerde derinliklere inerken
Ben de, yormayacak bir kitap alıyorum elime
Okumaya başlıyorum, koltuğa bir güzel yerleşince.
Akşam dönüşleri yorgun oluyorum,
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
bu yazınız bir nevi 'kendinizle yüzleşme' içinizdekileri dışarıya çıkararak dein bir nefes alış gibi...hayata yeniden açılan bir pencrenin siçe kapanışı gibi..İbretli,zaman zaman sert bir üslup ...
Başarılı buldum...saygılarımla..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta