Bir gece
O gece de bin hece
Bir de çaresiz işkence
Bir karanlık
Terk edenlere
Sanki aydınlık
Şimdi yine bir şarkı açacağım
Ağlayacağım...
Ağlayacağım
Sonra kalem tutuşacak parmaklarımın arasına
İçim istemeden kağıda dökülecek
Sen gideceksin
Gözyaşın da boğulduğum
Aşk ile kavrulduğum
Dergahım benim.
Yüzünü görsem cennetliğim.
Yokluğun başımı döndürür
Zikrim bozulur
Evet mutlu insan yazamaz
Ama ben mutsuz bile değilim
Kimim neredeyim
Ne yapıyorum
Ne diyorum
Ya da ne yazıyorum hiç bilmiyorum
Gidişinin üzerinden mevsimler geçti
İçim hala gidişin kadar güz.
Yorgunum bu aralar
Hasretinin hüznü var yüzümün çizgilerin de.
Gitme dedim gittin
Gel dedim gittin
Sen...
Sen benim odamın içinde ki
Huzur bulutu
Saadet ışığı!
Hayalin bile yarışamaz işte şu doğan güneşle
...
Şimdi susma zamanı
Çok konuşuldu
Çok kırıklar var
Affedilmek gerekiyor
Yoksa sarılmalar yalancılaşır
Bir içten gülümseme lazım yüreklere
Bir yolda yürüyorum
Kalbi kırık
Gururu koyu yeşil insanlar
Perişan bir koku var burda.
Suratlar suratsız
Şiir yazmaktan bıktırdın beni
Sanatımdan bile utandırdın
Rezilim ben
Kepaze belki
Satırlarım bir kere bile gülmüyor
Ne varlığın varlık ne yokluğun
Şimdi hangi rüyandasın sevgilim
Ben sensizliğin kabusundayım da
...
Kolay mı bilmem "Bırak" demek ama
Emin ol kolay değil
Bırakıp gitmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!