Gizem Şiiri - Ömer Arıkan

Dizimin dermanısın gözümün de ferisin
Sana benden başkası kem gözle bakamasın
Öyle bir bak ki bana tüm bedenimiz yansın
Bir daha o bakışla başkasın yakamasın

Şu uykuya dalmadan kapanırsa gözlerim
Uykusuz bırakansa sana olan özlemim
Her şeyim içimdedir sen içim de gizemim
Kapat kalbin kapısın kimseler bakamasın

Sonu olmayan zaman gecelerse upuzun
Bana sıcak geliyor soğukluğun ayazın
Şafak ile belirir sabaha vurur yüzün
Güneş yüzlü sevgili gözümü almayasın

Çiçek ol kayalar da yalçın bayırlar da aç
Kem gözlere zehir ol kör gözlereyse ilaç
Aç yüreğin bir tanem kollarını bana aç
Sar okşa ki tenimi ömrünce doymayasın

Kışın kar da fırtına yazın yağmurdaysa sel
Çöl ortası vahamsın ilk bahar da bana göl
Ne kadar hasret kaldım özlemişim seni bil
Dillerini lal eyle beni soramayasın

Mahzun ol yüreğinle gerçek aşkla sevesin
Tebessümlü edayla şöyle nazlı gülesin
El sallamak istemem beklenensin gelesin
Bekletme yollarını çabuk gel durmayasın

Sabrıma dayanacak gücüm kalmadı desem
Bir kenar da sessizce gelişini seyretsem
Bu benim son bakışım son nazarım bu desem
Elin elime alıp tutmadan ölmeyesin

Çekip gitme ne olur yeni baştan hasretlik
Ben sana ne yaptım ki bu derece nefretlik
Özür olsun bir tanem ben de kalsın bu mertlik
Bu kadarın affedip üstün de durmayasın

Bari giriverseydin bir defacık rüyama
Ara versem bir müddet bir saniye hülyama
Dönmeden önce girde doyasıya dünyama
Beni böyle boşlukta bırakıp bulmayasın

Tekrar,tekrar duamı sana yönelttiğimi bil
Sen bana kuru bir çöl,ben sevgi de bir sebil
Ne isteğin var ise emrin olur ve kabil
Sakın ha...bensiz ben senle olmadan ölmeyesin