Sebepsiz bir yalnızlık,
İç bayıltan bir melankoli
Yavaş yavaş
Çöktü üstüme
Ne güzelde yaşıyordum
Sensiz gözümde yaş,
Yüreğim solgun değilken;
Hayatı.
Ne oldu ne zamandan beri bana
Ucuz kahramanlık zamanı mı şimdi?
Aynalar kıskanmaz oldu
Yanında durdurmaz oldu mutlu anlar
Usulca çocuk gibi sarmalayıverdi
Gariplik.
Ve aldanma hissi
Kilimin son nakışında
Gizli.
Yanımda istesem hayalini
Veya cansız resminden
Donuk ve bir o kadar kırgın
Demirden maskenden artan
İyimserliği,
Sebepsiz bir yalnızlık
İç bayıltan bir melankolide
Bırakırmısın beni
Yalnız halimle...
Kayıt Tarihi : 5.9.2002 15:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!