Gittin mi Yâr? Şiiri - Serap Demirtürk

-BU DİZELERİ, FERİDE BEKTAŞ'IN 'GİDERİM' ŞİİRİ YAZDIRDI YÜREĞİME...-

Ne vuslat geliyor,
Ne kahır bitiyor.
Ağıtlar boğuluyor gözyaşlarında.
Gül mevsimi geçmiş,
Hazanlara sığındım.
Derdim bilen yârim nerdedir?
Sararmışım, solmuşum kime ne! ..
Derdimin ortağı yârim nerede?
Çiy mi düşmüş, kırağı mı gözlerime?
Yâr, ey yâr! ..
Kadere mi bırakıp da gittin ellerimi, saçlarımı?
O hayran olduğun saçlarım ne hâlde gel de gör.
Duy sesimi de bir bak gönül pencerenden...
Yok oldu gençliğim sensizlikte.
Gülşenim sensiz karalar bağladı...
Biliyorsun değil mi
Yaşadığım depremi,
Kimsesiz bırakıp gittiğinde
Yüreğimi...
Ey yâr! ..
Aklım ziyanlara düştü...
Sensizliğinde sana sarıldım da ağladım.
Açtım gözlerimi...
Yoksun!
Kim duydu çığlığımı! ...
Bil ki hâlâ bendedir deli yüreğin...
Pas da tutsa yüreğime saplanan bu çivi,
Bil gözyaşımdır onu besleyen….
Yok artık, yok...
Derdim iflah olmaz.
Şiir olur, söz olur, beste olur, ağıt olur...
Benimle çıkar arşa dek.
Utanırım kaderin önünde,
Ar ederim sensizlikte...
Kıvranır,
Gene de senli anlara gider ruhum.
Merhaba düşüm, hayalim, unutulmayanım...
Merhaba...
İyisin değil mi?

SERAP HOCA