Gittim Şiiri - İlhan Kılıç

EVET ve bir gün gittin Gittim
son 24 saattir düşünüyorum KADINSIZ bir dünyayı kendi adıma aslında
ne kadar dürüst olursan ol ne kadar emek verirsen ver ne kadar seversen sev
poker masasın sürülem pullar gibi olma korkusu ile artık birileri ile arama anı sıkıştırmak istemiyorum
inancımın güvenimin bedelini ahlarla ödemek istemiyorum
her aklıma düştüğünde kalbimin dağlanmasına izin vermeyeceğim artık
BELKİ ot gibi bir yaşam olacak belkide son nefesi bekleyen bir derviş ama en azından kendimden başkasına hesap vermeyecem
BU HAYATTA nelerle karşılaştım ne ithamlar ne önyargılar cıktı karşıma
-BU MESAJI KAC KADINA YAZDIN
-TOPLU MESAJMI
-YAZININ ALTINA YAZARINI BARİ YAZ
-SEN BENİ TANIYORMUSUN-
-YANLIŞ ADRES -SAHİBİNE GÖNDER
-UMARIM ARADIĞINIZI BULURSUNUZ
-BENDE BÖYLE SEVİLMEK İSTERDİM
-PAYLAŞIM İCİN TEŞEKKÜRLER
-YAZI BANAMI
-SEN HASTASIN
-------_______İŞTE ASLINDA BU DÜŞÜNCELERİN HEPSİ DOĞRU YANLIŞ OLAN BENİM

-böyle düşüne bir zihniyete nedne ömrümü harcıyorumki nedne değer veriyorumki
onlar alışalagelmiş toplum hayatı ile buna nasıl inanır mucizedir onlar icin birine görmeden değer vermek dokunmadan sevmek
onlar sorun cıkaramayacak adamı ararlar hep ve şu ne der bu ne der diye başkaları icin yaşarlar
ve ben bu yüzden
İŞTE BU YÜZDEN--GİTTİM-------

Hayat hızla geçip gidiyor ellerimin arasından işte. Bense bir evin bir köşesinde yalnızlığımla baş başayım. Yaşanmamış zamanlarım, sonu olmayan öykülerim var şimdi. Kaybettiğim mevsimlere eklediğim sahipsiz gecelerimde, yorgun, umutsuz, hayalsiz zamanları tüketiyorum. Bana eşlik edense sadece duvardaki gölgelerle sözlerini bile duyamayacağım kadar uzaktan gelen hoş melodiler...

İçimde gizli kalmış sevinçler, açığa çıkmayacak heyecanlar, belki de hiç bir zaman hayata geçiremeyeceğim mutluluk formüllerim var. Kimseler bilmiyor, bense kimselere anlatmıyorum artık.
bu günlerde kanaltürk radyo cok dinliyorum biran sanki artık hayatta tek kalan emekliler gibi oldum -ve baza öyle uzun zaman calmıyor ki telim eski şarkılardan bazıları aklıma geliyor NERDE SEVDİKLERİN HANİ SEVENLER Ağlatıyor acı gercekler..
Çok sevdiğim şarkılarında sesi kısıldı.-BEN KALBİMDEN başka yerde seni inan bulamadım-- Dinlediğimde her söz canımı acıtıyor. 'Batıyor ama acıtmıyor senin sevdan' diyor, ama ben o acıyı yüreğimin en derininde hissediyorum. Çok konuşan ben, konuşmak için çıldıran ben, uzun sessizliklerin adamı oldum. Ağzımdan çıkacak sözcüklerin neler olabileceğini bilmiyorum, belki de ondan suskunluğum. Bilemiyorum, belki en doğrusu bu...

Hiç böyle olmadım ben. Yaşama böyle yılgın, böylesine soğuk, böylesine uzaktan bakmadım. En soğuk kışta bile hiç kimsenin görmediği güneşler ısıtırdı beni. Karda çiçekler açtırırdım. Çünkü sen vardın. Sen aşktın, sen Maviydin, sen güneştin, sen rengarenk çiçektin, sen yüreğimde isyan, sen ruhumdaki ateştin. Sen gülüşlerimin adı, sen göz yaşlarımın anlamıydın. Sen hayatımdın, sen hayattın.

Ve bir gün gittin. Gitmek istiyordun, gittin. Bahanelerin vardı, ardına sığınacağın haklı nedenlerin vardı. Gidişine izin verip vermemem önemli değildi senin için.. Umursamadın da zaten.. Ve gittin ve ben yok oldum. Oysa ne çok sevmiştim seni. Senin verebileceğin hüzün demek ki böyle acı bir şeymiş, öğreniyorum. Acı veriyor, zor oluyor, canımı yakıyor ama öğreniyorum...

Yüreğimdeki ateş söndü, yerinde buzdan bir kütle var artık. Baharlarsa öylesine uzak ki bana...