Alakasız bir canlı, yanında bir tane daha...
Kendi halinde, bilinçsiz ve bir o kadar sakin.
Geliyor kıyamet, git gide yaklaşıyor dibimize,
Biz halâ umutsuzca muhabbetimizi ediyoruz.
Aynı zamanda her geçen saniye sövüyorum,
Sebebi ise sadece küçücük bir felaket.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta