Gittiğinde Şiiri - Mustafa Karamelek

bir gün apansız
Uyandığımda yoktun yanımda
Gökyüzü, yeryüzü yerinde yoktu
Bedenimin içinde kalbim;
Yüreğim, yerinde yoktu
Her şey seninle gitmişti...
Her şey seninle bitmişti...
Beni böyle bitirdin ya
Bilmem mutlu edecek mi gittiğin...

Bir şeyler değişiyordu gülüşünde
Bir şeyler değişiyordu gelişinde
Farkındaydım her şeyin günbegün
Ben bir sevendim çünkü
Lakin
Kopmandan korkuyordum
Gideceğim demenden korkuyorum
Başıma geldi korktuğum
Beni perişan bıraktın ya
Bilmem benim kadar sevecek mi gittiğin...

Haram diye sensiz nefes almazdım
Yanardım sevdanla, ateş içerdim aşkınla
Bir anlık yokluğunu bir ömür sayardım
Sızılarım, sancılarım sesinle avunurdu
En güzel günlerimle besledim
Neşeni sevincini, hevesini
Tek sen gülesin diye...
Tek sen yaşayasın diye...
Beni anlayamadın ya
Bilmem benim kadar anlayacak mı gittiğin...

Dünyanın bütün nimetleri
Baharı, yazı goncası, gülü
Gecesi, gündüzü, güneşi
Ekmeği, suyu, aşı
Yinede sevmekmiş...
Ellerinden tutup,
Gözlerine bakıp
Hevesinde yanmakmış sevmek
Hiç de pişman değilim
Bir de senin için öldüğüme
Yakışır aşk için ölüm sevene
Yakışır senin için ölüm bana
Bilmem sen kaç gün yaşayacaksın gittiğinde...