insanlar gittiğinde
fışıldaşır sandalyeler kendi aralarında
kiminin gıcırdar tahtaları
kiminin rüzgarda tıkırdar ayakları
oh be derler belki
yetti taşıdığımız ağırlıklarını
belki de hemen özler biri
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta