Hiçbir şey teselli etmiyor artık gönlümü,
Tarumarım gittiğin günden beri.
Dilim varmasa da gözler oldum ölümü,
Sensiz ve Tesellisiz kaldığım günden beri.
Cefası nasılda çokmuş, ayrılığın bu kadar,
Bir bir yolumuza örülüş dert ile keder,
Bu dünyada en kavi dir bu kader.
Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 25.5.2024 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!