Gittiğimde... Şiiri - Elif Özcan

Gittiğimde bir sabah buralardan
Issız kalır bir başına yüreğin yardan
Gelir aklına yaşananlar bir yandan
Nafiledir çabaların dönmez giden yolundan

Gittiğimde hasretim vuracak başına
Yok yere akıttığın göz yaşıma
Kaldın mı hediyemle bir başına
Keşke diyeceksin tekrar gelebilsen aşkıma

Gittiğimde güneşlerin siyah doğacak
Gözyaşlarım yağmurların olacak
Yıldızlar bile sana sönük duracak
Dünyanın tadı tuzu hiçbiri kalmayacak

Gittiğimde boş kalacak ellerin
Sızlayacak çok yanacak yüreğin
Kuru kuru ağlayacak belki gözlerin
Soğuk kalacak bir yanı bedeninin

Gittiğimde sımsıkı olacak avuçlarım
Belki karşılık göremediğim aşkım,
Belki de anlatamadığım duygularım
Dökülmez, açılmayacak parmaklarım

Gittiğimde olmayacak nefesim ağlayacak
Yapma bana bunu lütfen diye haykıracak
Bensiz olmak seni sensiz bırakacak
Artık sana uyanacak gözler olmayacak

Gittiğimde gözümden yaş akmayacak
Konuşacak sesim bile olmayacak
Üzülsem de canım çok yanmayacak
Artık ben değil yerime başkaları ağlayacak

Ve gittiğimde sevdiğim gittiğimde en güzeli
Artık kıracağın bir kalp kalmamış olacak …