Üstümüze domates damlatıp umurdamayan çocuklardık.
Kahve içersek kararacağımıza inandırıldık.
Kahveden korkardık.
Arkamızdan ağlamasın diye tabağımızda pirinç tanesi bırakmazdık.
Işıklı ayakkabılarımızı yere vura vura yürür, pili biterken üzülürdük.
Defterleri kaplanırken, merakla izler afilli etiketlerimize adımızı yamuk yazardık.
Beslenme çantamızda süt kokusu,
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Bir dönem için öyle...Gittiğiniz her şehir size benzer... Ama daha sonralarında gittiğiniz her şehir sevgilinin ne kadar izi varsa hepsni birden taşır...
Anlatımınız çok güzel, çok güçlü...
Kutluyorum sayın Halil Yurtsuz...
Yaşanılmış zamanlar canlandı bu şiirle birlikte. Küçük mutluluklarımız ve öfkelerimizi anımsadım. Kim bilir yolu kendimiz bulduğumuzdandır koca şehirlerde kayboluşların sebebi. Muhteşem bir şiir okumanın keyfiyle kutluyorum kalemi. Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta