Bir telofon çaldı
Bir el onu açtı.
Arayan ağlıyordugitti diyerek.
Açan sustu..titreyerek.
Keşke dedi içinden onu arasaydım,
Ona seni seviyorum diyerek bir sarılsaydım.
Keşke keşke,.......
Bir sürü keşkeleri sıraladı durdu
Peki ama o keşkeleri kim duydu?
Elleriyle onu toprağa verirken
Bir kez daha yetimdi zaten yetimken.
Neden dedi neden ben hep eksiktim?
Sevgilerime neden kızgınlığımı ektim.?
Boşunaydı...
Keşkeleri artık ardında bırakmalıydı.
Bir el tuttu elini..yüreği genişledi.
Dönüş yolunda artık
Gttiği gibi değildi.
15Mart -2006
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 2.7.2006 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri, kızımın nişanlısı için yazmıştım.Babasını toprağa verişinin ardından...Kendisi doğarken annesini kaybetmiş,babası yeniden evlenmişti...
TÜM YORUMLAR (3)