Gitti Gençliğim Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Bakındım yâkındım hep kala kaldım
Toydum biçare dünyanın haline daldım
Kendimi bilinmez hallere saldım
Var ile yokluk içinde gitti gençliğim

Ne sabahı bıraktım ne de geceyi
Dilde tüy bitti öğrenemedim heceyi
Gurur yaptım da beğenmedim ece'yi
Aç ile tokluk içinde gitti gençliğim

Denizler dağlar önümde eğilirdi
Nice halılar kilimler yere serilirdi
Ay küserdi, Koca güneş devrilirdi
Ah ile Vahlık içinde gitti gençliğim

Şimdi bakınıyorum dünya hâline
Güvenim yok tövbe bir tek dalına
Tapar olmuşlar eyvaah dünya malına
Sağ ile ölüm arasında gitti gençliğim

Hakikat ilimdeymiş çok geç anladım
Zora ki kör nefsimi bağladım
Oturdum köşeye hak diye ağladım
Çiğ ile pişmiş arasında gitti gençliğim

Bıraktım elimde ki malı serveti
Bitkin bedenim bekler ecelden dâveti
Belki diner sızım içersem acı şerbeti
Hava ile Toprak arasında gitti gençliğim

Elimde gençliğim bitemez bilirdim
Kanunsuz yaşar,korkusuz giderdim
Nasibim çoktu ama yemeden bitirdim
Ahîr ile zahîr arasında gitti gençliğim

Memocilo
25.12.17 Berlin