Yine gülistana uğradı yolum.
Baktım deli gönlüm hayale dalmış.
Orada kırıldı kanadım kolum.
Gülümü almışlar dalı boş kalmış.
Uyandım hayalden perişan oldum.
Baktım ki gülistan ve dal ağlamış.
Bende çok ağladım efkarla doldum.
Bu şeyda bülbülün eli boş kalmış
İlahi taktire eh razı oldum.
Zira kader ağın böyle bağlamış.
İşte bu gerçekle teselli buldum.
Bana hayaliyle kokusu kalmış.
Kayıt Tarihi : 30.6.2012 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Biricik Yeğenim Nagihan evlenince yazdım.
her nefis muhakkak ölümü tadacaktır...
güzel bir şiir okudum tebrikler tam puan ve Ant.
TÜM YORUMLAR (1)