Öylece bakdım ardından kal diyemedim,
Sonbaharda yaprak gibi döküpde gitti,
Yürek kor ateşde,vazgeçtim benden,
Küllenmez ateşe atıpda gitti.
Soldu gönüldeki ayın parçası,
Yıldız gibi geriye kalan yarası,
Bitermi çekmeden hicran yarası,
Gözyaşının içinde koyduda gitti.
Üstümde taşıdığım kavrulan tenim,
Yüzyıl yaşlı benden dertten bedenim,
Unutmaya kendime yeminler verdim,
Onanmaz hallere bandıda gitti.
Yıkıntı öylece kalan herbirşey,
Ne gelecek umut, ne yıllar ağır mey,
Karşımda sensin! vuslat ne zor şey! ,
Olmaz bir rüyaya yorduda gitti.
Kim çeker bilerek! söyle zulümü,
Dört duvar hayatım görmem önümü,
El üstünde taşıdığım gönlümü,
Hazan yapraklarına kardıda gitti.
ekim2006
Mehmet GödenKayıt Tarihi : 13.10.2006 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gidişinde haklı ise, üzülmeye gerek yok. Eğer haksız ise, birgün mutlaka dönecektir.
Selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (8)