Ayrılık hicranın gönül şaşırdı
İçimde hançeri kavurup gitti
Gözümde yaşları hasret taşırdı
Aşkın böylesine tükürüp gitti
Bilirdi ne de çok severdim onu
Yanımdayken bile özlerdim onu
El açıp Allah’tan dilerdim onu
Kalbimi göğsümden çıkarıp gitti
Bitmiyor gönlümün feryat dilleri
Esiyor içimden hasret yelleri
Soldu aşkın bütün, güzel gülleri
Hasreti gönlüme yatırıp gitti
O masum gülüşü aklımda gitmez
Bu sevgi bir ömür kalbimde bitmez
Başka bir sevgiyi artık istemez
Kalbimi sevgiye küstürüp gitti
Bitti bu aşk meşki istemem onu
Başından belliydi bu aşkın sonu
Ölse de bir daha affetmem onu
Kalbime nefreti düşürüp gitti
Kayıt Tarihi : 30.3.2021 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!