Bitti işte herşey gibi oda bitti
Bugün yarınım gecem gündüzüm bitti
Sesini duyduğumda huzur bulduğum
Yüzünü gördüğümde mutlu olduğum
Her sıkıntımı her derdimi onunla unuttuğum
Çekti gitti
Ara verelim dedi
Yaşama ara verilirmi?
Nefes almaya ara verilirmi peki
Benim suçum neydi ?
Sevmek mi ?
Onun için ölmek mi?
Mesafelere hiçe sayardık
Aramızdaki her türlü engeli hiçe sayardık
Şimdi ne oldu peki
Herkes gibi oda gitti
Yine yalnız kaldım kendimle başbaşa
Yine sadece aynada yansıyan yüzümle
O bana baştan hayat vermişti
Onunla yaşama yeniden merhaba demiştim
Adını sadece yüreğime değil benliğime kazımıştım
Resmine bakıp her gece öyle uyumuştum
Resmine bakarken her defasında
Gözlerini dudaklarını parmağımla ezberlemiştim
Her defasında kendime tekrar ettim
Sevme üzülen yine sen olucaksın oda gidecek diye
Ama engel olamadım gönlüme
Öyle sevdim ki ölürcesine
Ama oda gitti
Oda bitti
Onunla beraber yaşam sevincim nefes alışım bugünüm Yarınımda bitti
Aysel Karadağ
Kayıt Tarihi : 1.1.2019 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysel Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/01/gitti-305.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!