Dedi ki;
"Adın sığmıyor kaderime
Gözyaşlarıyla mayalanmış bir zamanda
Doğmuşuz birbirimize."
Vuslatı da yakıp gitti.
Buruşturulmuş mektuplar gibi
Yarım kaldı bir sevda
Ve leylim baharlara erişmeyen
Kuşların göğsündeki ah oldu soluğum.
Sesi yabancılaştı önce
Uçurtmaların ipi koptu bir bir.
Gitti
Gülmeyi unutan yüzümle,
Sustum.
Gitti
Ne geceye ne de güne sığdıramadığım kederimle,
Sustum.
Gitti
Bir şölenden arta kalan,
Ayağı kırık bir taburenin yalnızlığında
Sustum.
Üzülmedim,
Sadece dem tutuyor acı bileklerimde...
Kayıt Tarihi : 21.4.2016 20:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necla Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/21/gitti-269.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!