Işve naz ile ne başlar döndürdün
Aşkıyla yandığın hoş ile gitti..
Şavkıyıp kalplerde dertler dindirdin
Gönlünde istikrar boş ile gitti..
Sürgü çektin akla kalmadı başta
Bin bir şifa sundun ikramın aşta
Sinen kor ateşti zemheri kışta
Heybende baharin kış ile gitti..
Pervasız sözeden haline taktı
Derbeder yüreğin zalime taktı
Kelam sükut edip kaleme taktı
Gözünün ferleri yaş ile gitti..
En güzeli kendin ile çakıştın
Meclis mebusana arzla yakıştın
Kem göz atana pek bir sert çıkıştın
Yüzde ki ifaden kaş ile gitti..
Uydun yasalara adabım dedin
Helalince dolsun aş kabım dedin
Namus için yaşa edebim dedin
Aşk' a dair duygun düş ile gitti..
Aysel Der ki; nerde goster bir fani
Sil içten kederi gamı dert kini
Cellat alır elden en tatlı canı
Yazdığın çizdiğin taş ile gitti.
Aysel Tarcan/mahperi
Kayıt Tarihi : 12.12.2014 08:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)