Gitti Şiiri - Orhan Amak

Burada bir şarkı vardı
Şiire döndü gitti
Vererek bir martıya ıssızlığını
Bir yaprak gibi
Sarardı gitti

Burada hüzünlü bir şiir vardı
Bir maviye sevdalandı
O da yorgun gülüşler arasında sessizce
Savrulup gitti

Burada,
Tenhasını yitirmiş
Ölü bir şehir vardı
Bütün sevdaları sokaklara
Ve mavilerini öksüz çocuklara
Verip te gitti

Burada eski bir bakış vardı
Ve bir şiir gibi uzadıkça uzadı
Bir akşam sarhoşluğu sararken şarkıları
karardı gitti

Burada
Yırtık bir resim vardı
Ve siyah beyazdı
Ölümsüzlüğünü mısralara
Unutulmazlığını da anılara
Koyup gitti

Burada
Tanıdık bir hüzün vardı
Ve hiçbir işe yaramıyordu
En sonunda
O da çekip gitti

Burada
Boynu bükük kuşlar vardı
Vakit seher vaktiyken
Ve deniz
Haylaz dalgalarıyla okşarken bir martının yüreğini
O boynu bükük kuşların hepsi de
Hiç bilinmeyen bir ülkeye
Göçüp te gitti

Burada
Bir şair vardı
Eski zaman hüzünleriyle yaşayan
Ve bitmez hüzünlerle her gece sevişen
Hiç kimsenin bilmediği bir vakitte
Aldı defterini ve kalemini eline
O da gitti