Dediler bir garip düştü yatağa
Saçını başını yolduda gitti
Ziyaret etmeye girdim otağa
Gözleri yaş ile dolduda gitti
Her halinden belli kader gülmemiş
Hep ağlamış gözün yaşı dinmemiş
Günlerce aç kalmış lokma yememiş
Bet benzi sararip solduda gitti
Bir şey istiyecek dönmüyor dili
Çabaliyor amma kalkmiyor kolu
Sanki görünmüştü yolunun sonu
Derin bir uykuya daldıda gitti
Son bir kez dünyaya dönüpte baktı
Kurumuş pınarı bir damla aktı
Ağlattı dursunu derdiyle yaktı
Komşudan kefeni aldıda gitti
13.05.2011
Ozan Karguni1Kayıt Tarihi : 28.7.2013 02:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Karguni1](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/28/gitti-235.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!